Je gaat op vakantie en je neemt mee…? Dit is voor de meeste mensen al een (te) grote vraag wanneer ze drie weken weggaan. Bij een zonbestemming liggen de slippertjes, zwembroek, badhanddoek e.d. voor de hand, de muts, handschoenen, winterjas en het snowboard als we gaan wintersporten, maar daarna begint het gepuzzel. Hoeveel sokken en onderbroeken, outfitje om te chillen, om te stappen, om ‘net’ uit eten te gaan, welke schoenen, gaan we nog sporten, make-up, zonnebrand, maar welke factor dan, enzovoort, enzovoort…
Stel je voor wanneer je acht maanden van huis gaat, zoals wij, en dan naar verschillende landen met verschillende klimaten. Holy f*ck, niet te doen! We beginnen in Japan, waar het herfst is. Daarna naar Zuid-Korea, waar het winter is. In andere landen is het hartje zomer wanneer wij daar zijn en in weer andere landen zitten we midden in het regenseizoen.
Normaal denk ik; bril, paspoort en creditcard en ik ben good to go, wat ik mis koop ik wel op plaats van bestemming. Maar die vlieger gaat nu niet op, dan blijf ik kopen. En bovendien, ik (Rogier) ben niet echt de kleinste, dus vind maar eens een maatje XXL in Japan? Of überhaupt in Azië…
Maar ook dit hoort bij de voorpret; wikken, wegen en schrappen. En uiteindelijk heb je toch te veel bij je…
Ach ja, first world problems; de luxe van kledingstress…
