Na een aantal uren reizen met de trein(en), een kabelbaan en de bus, kwamen we aan bij de Shukubo (herberg/tempel) in het bergdorpje Koyasan. De route met de laatste trein en de kabelbaan is merendeels prachtig. Deels, omdat we door de laaghangende bewolking en de regen soms ook geen enkel idee hadden wat er buiten te zien was.
Zen
Zo erg vonden wij de regen overigens niet. Door de nachten in Kyoto (met veel verkeersherrie en een verschrikkelijk bed) zijn we er wel aan toe om ff lekker 'zen' te worden. Dus na een kopje thee op de traditioneel Japanse kamer duiken we de onsen (warmwaterbad) in. Daarna kunnen we 'aanschuiven' voor het diner uit de vegetarisch boeddhistische keuken; Shojin ryori. Geen idee wat we hebben gegeten, maar het meeste was lekker. Dat is toch het belangrijkste. Geen idee wat die sompige sponzen waren, maar die mogen van de lijst.
Croissant of rijst?
De volgende ochtend heeft Marleen een boeddhistische ceremonie bijgewoond. Rogier geloofde het wel en draaide zich nog een keertje om. Om 07.30 uur was het tijd voor het (wederom) vegetarische ontbijt. We concluderen als snel dat rijst en miso-soep niet onze voorkeur heeft als ontbijt. De volgende keer eten wij lekker weer een croissant, een stuk stokbrood of yoghurt met fruit (hoe Nederlands! We wisten niet dat we het in ons hadden...)
Helaas regent het nog steeds en ook harder, maar we besluiten (onder het mom van 'nu we er toch zijn') over de, toegegeven, prachtige begraafplaats te wandelen.
Zen in Koyasan?
Jep, zeker weten. Veel kan je er niet doen, behalve tempels bezoeken, wandelen of een onsen induiken (alhoewel duiken dan weer verboden is, helaas). Wij hebben in ieder geval heerlijk geslapen en genoten van iets waar wij heul goed in zijn: niks doen.
Meer foto's zien? Check ff deze link :)
