Na veel goede verhalen en behoefte aan natuur besloten wij om richting Sokcho af te reizen voor het National Park Seoraksan. Ondanks de gruwelijk lelijke stad zijn wij heel erg te spreken over Seoraksan.
Sokcho
De eerste indruk van Sokcho was best een shock. Net allen de regen zorgde voor een zeer teleurstellende kennismaking. Denk aan Zandvoort in de winterperiode dat 20 jaar geleden al een likje verf had moeten hebben en een welstandscommissie in de gemeente die nogal heeft liggen slapen. Verder was 'Korean Chique' het toverwoord met over the top, knipperende neonverlichting. Om je een beetje een indruk te geven, zie de shockerende foto's hieronder.
In Sokcho zijn er diverse vismarkten, waar in watertanks allerlei soorten vissen, schaal- en schelpdieren 'zwemmen'. Dus kies wat uit en laat het klaar maken. Wij hebben heerlijke King Crab gegeten. Voor nog geen €45,- hadden wij een bord vol liggen van deze, in Nederland onbetaalbare, delicatesse.
Seoraksan
Het klinkt misschien gek, na het verhaal en foto's hiervoor, maar je moet absoluut deze kant afreizen. Het Seoraksan Park is FANTASTISCH! Wij zitten midden in de herfst en de bomen verkleuren prachtig naar geel, oranje en knalrood.
Wij hebben de route naar Ulsanbawi Rock genomen. Om daar te komen moet je ongeveer 800 meter klimmen. Ondanks dat de laatste kilometer het grootste deel een trap is, is het loei-zwaar. Ter indicatie; na ongeveer 400 meter, ben je het al helemaal zat, maar heb je dan nog 600 meter te gaan. Als je eenmaal boven staat, is het die moeite meer dan waard: een prachtig uitzicht! En naar beneden lopen is veel makkelijker. Dat is ook een fijne bijkomstigheid, lijkt ons.
Dus, ga zeker naar het park. Maak alleen niet dezelfde 'fout' als wij hebben gemaakt. Pak, als je aangekomen bent in Sokcho, de bus richting het National Park en zoek daar een plek om te crashen en het park te bezoeken.
Maar ben je toevallig levensmoe, ja, ga dan absoluut naar Sokcho voor dat laatste zetje...
