We wilden Oud & Nieuw graag aan de kust doorbrengen. Tips van onze nieuwe vrienden uit HCMC brachten ons naar het Mui Ne Hills Bliss Hotel in, nou, Mui Ne dus. We werden wel gewaarschuwd dat er veel Russische toeristen in Mui Ne zouden zijn. Nou, daar was geen woord over gelogen. Holy f*ck, ze kunnen het beter omdopen in Little Russia (alhoewel onze Oosterburen ook flink oververtegenwoordigd waren, net zoals de Chinezen, maar die zie je overal in hun toerbussen). Alle winkels, restaurants en bars hadden alles in Russisch, Duits en Vietnamees staan.
Het is ook een kitesurf-walhalla. Maar ja, dat doen we geen van beiden en, omdat Rogier problemen heeft gehad met zijn oren in de Filipijnen, hebben we van lessen afgezien.
Mui Ne bestaat eigenlijk uit een lange weg langs het strand, met resorts aan de ene en winkels aan de andere kant. Gelukkig lag ons hotel een meter of 300 vanaf deze weg de heuvels in. En gelukkig klopte de tip ook; het was een heel tof hotel. Het bestaat uit meerdere gebouwen, ingericht voor elk soort reiziger. De luxepopjes, zoals wij, echte hardcore, ongewassen en zuipende backpackers, de middenklasse reizigers, iedereen kon terecht in een van de Mui Ne Hills-hotels. En als je wilde, kon je elkaar treffen en als je lekker aan je eigen zwembad wilde liggen, dan kon dat ook. Een prima mix!
Wij zaten wel lekker luxe, maar we betaalden iets minder luxe. Een korting geregeld door een van onze vrienden uit HCMC, die weer de Belgische eigenaar van het hotel kent.
Wat wij hebben gedaan in Mui Ne?
Uhm, veel niks…gedronken, gegeten, gezwommen, Oud & Nieuw gevierd, geslapen en gesport (Rogier was erg blij, er bleek een kleine gym te zijn #hoera).
Ohja, we hebben één tourtje gedaan. ’s Ochtends vroeg om 4 uur (ja, echt, om f*cking 4 uur) stapten wij in een busje om de zonsopgang te gaan bekijken in de White Sanddunes. Dit was best mooi, maar terwijl wij daar stonden, besefte we ons wel dat de Amsterdamse Waterleidingduinen eigenlijk mooier zijn en dat we daar never ever om 4 uur ’s nachts heen zouden gaan om de zonsopgang te gaan bekijken. Misschien moeten wij dat eens gaan overwegen. Ja mensen, reizen doet rare dingen met je blijkbaar. De tour ging nog naar de Red Sanddunes, maar door alle toeristen zag je het zand die meer… vervolgens door naar een vissersdorpje en eindigend in een ondiep stroompje om daar doorheen wadend naar een waterval te gaan. Dit was best tof. We kwamen langs door water uitgeslepen rotspartijen en het was gewoon een fijne wandeling. Ook hier veel toeristen, maar het was leuk om te zien hoe de Chinese en Russische popjes probeerden hun rokjes en andere zogenaamde merkkleding droog te houden. We had fun!
Zoals bekend zijn tourtjes niet helemaal ons ding, maar er was geen andere mogelijkheid. We wilden eigenlijk een scooter huren om zelf te rijden naar de zandduinen. We werden echter gewaarschuwd voor het ingenieuze verdienmodel van de politie in Mui Ne. De politie houdt elke buitenlander op de weg naar de zandduinen simpelweg aan. Geen Vietnamees rijbewijs? En dat heeft natuurlijk niemand. Betalen! Hoppa, dat gaat zo in de eigen zak. De politie heeft gewoon een soort van 24/7 roadblock opgezet. Je kan er niet omheen…dus tja, dan maar om 04.00 uur in een busje….
Is Mui Ne een aanrader?
Als je van kitesurfen houdt en je Russisch is een beetje oké, dan is het plaatsje absoluut een aanrader. Voor Mui Ne zelf hoef je er niet heen. Maar wil je een heel fijn hotel, met vriendelijk personeel, goed zwembad, lekker eten en drinken, waar je eigenlijk het hotelterrein niet af hoeft te gaan en alleen maar wilt baden in absoluut nietsdoen… ga dan naar een van de Mui Ne Hills-hotels en loop alleen in de avond naar beneden om te eten in een van de vele restaurants.
Next stop; het bergachtige Da Lat!
Meer foto's? Klik hier!
