Vanuit Don Det wilden wij naar Siem Reap in Cambodja reizen. Er waren verschillende opties. Bijvoorbeeld met de bus die er, hoorden wij, wel 12 uur over zou kunnen doen (door de vertraging bij de grens). Of een paar uur in een minivan naar het noorden (Pakse), om daar vervolgens het vliegtuig te nemen. Wij kozen uiteindelijk voor optie 3: een tweedaagse trip, georganiseerd door Xplore Asia.
Op vrijdagochtend, 16 februari, werden wij om 07:30 uur (vroeg! Lijkt wel werken…) bij ons hotel opgehaald door de 'gids'. Zijn job was feitelijk alleen ons op de boot zetten, terwijl de pier letterlijk naast ons hotel ligt. Samen met een stel uit de UK, Paul en Joanne, werden wij gedropt op het vasteland. Daar stond het busje al klaar om ons naar de grens te brengen. Op de Cambodjaanse grens zouden wij worden opgewacht door onze Cambodjaanse gids.
De grens over
Bij de grensovergang aan de Laos-kant, kregen wij de briljante vraag: ‘Where are you going?’ Ehm… Nou… Cambodja lijkt ons, hè? Beetje uit de richting voor, pak ‘m beet, Denemarken…afijn…
Twee dollar per persoon verder hadden we de benodigde stempels om Laos te mogen verlaten. We moesten vervolgens 800 meter lopen naar de Cambodjaanse grens, waar onze gids ons al stond op te wachten…Oh nee, die was natuurlijk te laat…Het blijft immers Zuid-Oost Azië.
Gelukkig hadden ons wel wat ingelezen over dé scam bij de grens: de 'health check'. Onze vrienden van de douane wilden dat wij een dollar per persoon zouden betalen voor een of ander geel papiertje, waar je uiteraard helemaal niet voor hoeft te betalen. Met het laten zien van onze vaccinatiepaspoorten was dit vervolgens ook oké. Paul kon zijn boekje zo snel niet vinden en uiteindelijk (waarschijnlijk duurde het de beambte gewoon te lang), mocht hij een verklaring invullen en hoefde hij de dollar niet te betalen. En wie kwam daar eindelijk eens opdagen? Jawel, onze gids. Beter laat dan nooit. Hij kon gelijk aan de slag. Na het verkrijgen van onze visa, probeerden ze ons er ook nog in te luizen om ons voor de benodigde 'entrance stamp' te laten betalen. Mooi niet dus, maar omdat we toeristen zijn, proberen ze dat natuurlijk wel… Gelukkig was onze gids er om hier een stokje voor te steken.
Soms is Azië echt <voeg scheldwoord in> irritant met dit soort stomme trucs om meer geld los te krijgen van toeristen. Gelukkig lezen wij ons goed in, en zwaaien wij vriendelijk, doch dwingend met de spreekwoordelijke middelvinger. En soms letterlijk…
Floating forest
Afijn, door de douane en in Cambodja. De eerste stop was een boottripje door het floating forest. Ook hier stonden, net zoals beschreven in de vorige post, de bomen in de Mekong. Een prachtig gezicht en een mooie ervaring om langs deze ‘drijvende bomen’ te varen. Wij waren de enige op het water en omdat het nog vroeg was, werden wij getrakteerd op mooi licht. Wat het ook hier bijzonder maakt, is de wetenschap dat het water in het natte seizoen een meter of 10 hoger staat. Alle bomen die wij nu zagen, staan dan onder water. Bizar!
Stung Treng
In deze stad kregen wij een prima lunch bij een klein restaurantje. Daarna zouden wij een uurtje de tijd krijgen om wat rond te lopen in de stad. Onze gids verdenken wij ervan er een eigen handeltje op na te houden. Hij bracht ons naar een zijdeweverij, die gesloten was. Waarschijnlijk vanwege Chinees nieuwjaar. Helaas voor hem en zijn malafide inkomen. Daardoor waren wij vroeg onderweg naar ons hotel. Om 15.00 uur waren wij al ingecheckt en al. Het hotel was een hoogtepuntje… ahum…
Geen bar, geen restaurant en ook was er geen ontbijt mogelijk. Dat betekende dus dat wij tot het diner een beetje ‘opgesloten’ zaten, want in het stadje zelf was ook niks te beleven. Om 18.30 uur werden wij opgehaald door de chauffeur (hoe decadent! Flashpacken tot de max.) en afgezet bij een goed restaurant. Heerlijk gegeten, een paar biertjes gedronken en gezellig zitten kletsen met Paul en Joanne.
Preah Vihear
Om 08.00 uur de volgende ochtend werden wij weer opgehaald voor een ‘heerlijk’ Cambodjaans ontbijt. Hoewel we geen fan zijn van rijst bij het ontbijt, smaakte de gebakken rijst met kip ons erg goed! Beter dan de smerige koffie die je overal krijgt.
Na een uurtje werden wij weer de minivan ingeladen om bij de tempel Preah Vihear te worden gedropt. Het is een rit van 1,5 uur richting de Thaise grens, waar de tempel vlakbij ligt. Dit gebied is tot een aantal jaren geleden nog onderdeel geweest van een strijd tussen Cambodja en Thailand vanwege de onduidelijke grens tussen beide landen. De bunkers en loopgraven op de berg zijn goed zichtbaar. Indrukwekkend om dit van zo dichtbij te zien.
We werden opgewacht door een gids. Het werd een interessante tour door dit gebied. De tempel is prachtig en vormt een mooi voorproefje van Angkor in Siem Reap. Eerlijkheidshalve moeten we wel zeggen dat wij de historie van het grensconflict in dit gebied wel indrukwekkender dan de tempel zelf vonden.
Siem Reap
Na een paar uur te hebben rondgelopen, een lunch te hebben gehad was het nog een aardige rit naar Siem Reap. Onze chauffeur van Xplore Asia was ontzettend vriendelijk en zorgde goed voor ons. Om 19.00 uur (twee uur later dan de planning) werden wij afgezet bij Hideout Hostels waar wij (dachten) twee nachten te hebben geboekt. Maar… Voer een zoekfunctie voor een bepaald hotel/hostel/guesthouse etc. in op booking.com, en boeking vult automatisch een maand later in. Tja, en als je daar niet scherp op bent…Dus wij zouden op 17 maart inchecken in plaats van 17 februari. Geen nood… In iedere stad waar wij zijn geweest, zagen wij borden ‘room available’, dus een slaapplek moet ook in Siem Reap wel op korte termijn te regelen zijn.
Ware het niet dat Marleen deze fout heeft gemaakt op Chinees Nieuwjaar. Dé week dat alle Aziaten op pad zijn en dus alle hotels vol zitten… Hotel nummer vier had alleen een dorm beschikbaar en toen werd de situatie toch wat nijpend… Het kostte uiteindelijk een uurtje, wat angstzweet en wat stress, maar Marleen is er uiteindelijk in geslaagd een prima spot te vinden mét zwembad. Ondanks de druk om een slaapplek te vinden, durfde Marleen af te dingen en betalen we $3,- per nacht minder dan ze eerst vroegen. Ach ja, na zo’n trip en op dé dag van het jaar, wilden we zeker niet tot het gaatje gaan en riskeren geen slaapplaats te hebben. Of dus in een dorm(!) te moeten slapen… Zeker niet omdat Rogier nog in de receptie zat van het oorspronkelijk geplande hotel met een fijne migraine-aanval… Na het inchecken, hebben wij even snel iets gegeten om vervolgens heerlijk in coma te vallen. Eind goed, al goed...
