In onze vorige blog schreven wij het al: wij zijn op Sumatra! Hoog op onze wishlist stond het zien van de ‘bosmensen’, de Orang-oetans dus. En we hebben ze gevonden! Nou ja…wij niet, maar onze gids, daar betalen we hem immers ook voor.
Bukit Lawang
Wij zijn na aankomst op het vliegveld Medan direct met een privéauto naar Bukit Lawang gereden. In iets meer dan vier uur arriveerden wij midden in de jungle. Dit was inclusief een stop voor tanken en lunchen. Een prima rit dus!
Toen we de stad Medan achter ons lieten, zagen wij eerst alleen maar palmolieplantages. Sumatra stelden wij ons toch wel anders voor… Gelukkig werd het ook anders toen wij in Bukit Lawang aankwamen. Onze plek ‘Ecolodge’ ligt naast het Gunung Leuser National Park en is prachtig gelegen langs de rivier. De kamers zijn wat meer basic (geen airco en een koude douche) en dat is wel even wennen na de luxe die wij onszelf hebben veroorloofd de afgelopen weken. Zoals jullie inmiddels weten; we’re flashpackers and we know it…
De jungle in...
De tweede dag van ons verblijf in Bukit Lawang zijn wij met onze (ontzettend aardige) gids Idris de jungle in gegaan. Onze main target was het spotten orang-oetans, maar Idris vertelde daarnaast van alles en nog wat over de planten en dieren in de jungle, over de opvang en uitzetten van de orang-oetans en kruisten andere apensoorten ook ons pad. Idris noemden hen de funky-monkeys, vanwege hun kuif. Hoe die beesten echte heten geen idee (@freekvonk, kom er maar in…).
De orang-oetans hebben we dus gespot, niet een, twee of drie, maar een stuk of tien, merendeels moeders met baby’s. Wat zijn het indrukwekkende, prachtige beesten en wat hebben wij ervan genoten om ze in het semi-wild te zien.
Semi-wild? Semi-wild, ja, omdat zij allemaal zijn gerehabiliteerd in een opvangcentrum. Er zijn helaas (nog steeds) mafkezen die deze bijna-mensen (we delen 96,4% van ons DNA met hen) vangen en in kooien stoppen. Gewoon omdat ze het geld hebben om dit te kunnen doen en het verder niet interesseert dat orang-oetans in de jungle thuis horen ergens hoog in de bomen.
De gidsen voeren de orang-oetans overigens. Tenminste, dat hebben wij zo ervaren. Wij hebben begrepen dat dit niet mag, maar wij hebben geen gids gezien die het niet deed. Gelukkig hield onze gids wel rekening met de veiligheid van ons, de orang-oetans en zichzelf. Hij liet ons niet te dichtbij en zorgde ervoor dat er geen lichamelijk contact was met de dieren. Als we nog een andere keer naar Sumatra gaan, zouden wij wellicht een andere plek opzoeken waar de orang-oetans wilder zijn dan hier. Dat zou de sowieso al bijzondere ervaring nog meer ten goede komen, denken wij. Maar niets dan goeds over deze plek waar de populatie orang-oetans groeit en ze tenminste veilig zijn.
Ook hebben wij de beruchte en beroemde orang-oetan ‘Mina’ gezien. Zij is zo beroemd (beter gezegd; berucht) omdat zij verschillende keren mensen heeft aangevallen. Ook onze gids is een paar keer gegrepen door haar, omdat hij wilde voorkomen dat ze een toerist zou pakken. Wil je meer lezen over haar? Sigrid (een mede-traveljunk en blogger) heeft een uitgebreid stuk over haar geschreven op haar blog. Beter goed gejat, dan slecht bedacht, nietwaar? Overigens is het sowieso leuk om haar stukken te lezen. (@Sigrid, maak je ook ff reclame voor ons? #dank) Korte samenvatting van haar stuk is dat Mina weet welke gidsen haar voeren. Daarom heeft ze het wel eens op die gidsen gemunt. Immers Gids = eten! Je kan veel zeggen over Mina, maar niet dat ze dom is.
Idris en zijn collega-gidsen hebben zelfs een liedje over de beruchte Mina: ‘Watching monkeys is fun, fun, fun, but when Mina comes…run, run, run….’
Wij hadden gekozen voor een 6-7 uur durende trekking door de jungle. Je kan ook kiezen voor de kortere versie, want de orang-oetans zie je ook al in het eerste deel van het park. Helaas had Rogier (weer) de halve nacht op het toilet gezeten en liep hij met koorts door de jungle. Wij zijn daarom iets eerder gestopt en zijn we alleen in het eerste deel gebleven in plaats van nog verder de jungle in. Geluk bij een ongeluk is dat wij dus niet de tweedaagse trekking hebben gekozen…
Top tips
Nog een tipje voor je bezoek aan Bukit Lawang. Ga niet in de maanden juni, juli en augustus. Dit zijn de drukste maanden en zijn er dagelijks tours met soms grote groepen. Wij zitten momenteel in het laagseizoen en vonden het soms eigenlijk al te druk… Wij stonden op een moment met 15 personen naar een orang-oetang te kijken. Dus lekker buiten het seizoen gaan, regenen doet het hier toch wel… Zoals ze hier zelf zeggen: ‘This is the jungle!’. Probeer overigens ook de weekenden te vermijden. Blijkbaar komen de Indonesiërs zelf ook de weekenden naar Bukit Lawang en is het er een stuk drukker.
De meeste mensen die aan Indonesië denken, denken aan Bali. Maar wij hebben bijna niemand gehoord over Sumatra. Niet heel gek, maar wel jammer. Het behoud van de natuur hier, het leefgebied van alle dieren op Sumatra en onze bijdrage hieraan zou bij meer reizigers op de lijst moeten komen. Wie weet helpt het bezoek van toeristen het bij het stoppen van de uitbreiding van de palmolieplantages en dus het vernietigen van authentieke jungle. Mocht Sumatra je toch niet aanspreken en je wel een bijdrage wilt leveren, kan dat door doneren: https://www.sumatranorangutan.org/ Of allebei…mag ook natuurlijk.
Voor meer oerang-oetan spam, klik dan hier :)
